*της Άγκαθα Καρρά
Μετά από μια σειρά διεξοδικών συζητήσεων και διαρκούς διαπραγμάτευσης μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, των κυβερνήσεων των κρατών – μελών, του αναπηρικού κινήματος και των λοιπών κοινωνικών ετέρων, η υιοθέτηση της ευρωπαϊκής πράξης προσβασιμότητας βρίσκεται πλέον στην τελική ευθεία, προκειμένου να δημοσιευτεί στην επίσημη εφημερίδα της ΕΕ και να καταστεί μέρος της νομοθεσίας της.
Η σχετική οδηγία ψηφίστηκε από το ευρωκοινοβούλιο την 14η Μαρτίου 2019 με συντριπτική πλειοψηφία.
Υπέρ της Πράξης ψήφισαν 613 εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, κατά 23, ενώ από την ψηφοφορία απείχαν 36 ευρωβουλευτές.
Ο νόμος αυτός αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο για τη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής κατά των διακρίσεων που συντελούνται σε βάρος των ατόμων με αναπηρία, διότι διασφαλίζεται η καθολική προσβασιμότητα σε ένα ευρύ πεδίο προϊόντων και υπηρεσιών, όπως ηλεκτρονικές υπηρεσίες, ιστοσελίδες, κινητά τηλέφωνα και tablets, μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων, ΑΤΜ κ.α. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή οδηγία, θα συμβάλει καθοριστικά στην αναβάθμιση του επιπέδου αυτονομίας, συμμετοχής και γενικότερα της καθημερινότητας των ΑμεΑ, υπάρχουν αιτήματα του αναπηρικού κινήματος κεφαλαιώδους σημασίας, τα οποία ενώ αρχικά είχαν γίνει δεκτά, τελικά δεν περιελήφθησαν στο τελικό κείμενο, λόγω διαφωνίας είτε κάποιων χωρών, είτε των εταιρειών που κατασκευάζουν τα εν λόγω προϊόντα.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νόμου, οι μεταφορές, το δομημένο περιβάλλον και οι οικιακές συσκευές.
Επιπλέον, εξόχως προβληματικό θα αναδειχθεί το γεγονός, ότι οι μικρές επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες, εξαιρούνται από την τήρηση των υποχρεώσεων του νόμου.
Μετά την ψήφιση της Πράξης από το ευρωκοινοβούλιο, θα ακολουθήσει η έγκριση της από το Συμβούλιο Υπουργών και εν συνεχεία θα δημοσιευτεί στην επίσημη εφημερίδα της Ένωσης. Ακολούθως θα δοθεί στα κράτη – μέλη, προθεσμία τριών ετών αρχόμενη από την ημερομηνία της δημοσίευσης, προκειμένου να ενσωματώσουν την οδηγία στην εθνική τους νομοθεσία. Κάθε ευρωπαϊκή οδηγία κατοχυρώνει τα ελάχιστα όρια προστασίας του εκάστοτε δικαιώματος και δεν ισχύει αυτούσια όπως ο κανονισμός.
Συνεπώς εναπόκειται στον εθνικό νομοθέτη, να μην κάνει μια μινιμαλιστική μεταφορά της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο, αλλά να μεγιστοποιήσει τα οφέλη της για τα ΑμεΑ, διευρύνοντας το πεδίο εφαρμογής. Αυτό δηλ. που δεν τόλμησε η ΕΕ να κάνει εξαιρώντας ορισμένους τομείς, πρέπει να γίνει από τις εθνικές κυβερνήσεις.
Με τον τρόπο αυτό, θα αποδείξουμε, ότι η καθολική προσβασιμότητα, η άρση των διακρίσεων και η απόλαυση όλων των προϊόντων και υπηρεσιών από τα Αμεα σε ίση βάση με το γενικό πληθυσμό, αποτελεί για το Κράτος αυτονόητη και θεμελιώδης προτεραιότητα.
*Η Άγκαθα Καρρά είναι δικηγόρος με Master στο ευρωπαϊκό δίκαιο και πολιτική και στο αστικό δίκαιο. Είναι μέλος της εκτελεστικής Γραμματείας της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών και Αναπληρώτρια Γραμματέας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, με αρμοδιότητα μεταξύ άλλων τις διεθνείς σχέσεις των ως άνω φορέων
