Είναι 44 ετών και ζει στη νότια Ουγγαρία. Έχασε πλήρως την όραση του πριν από 9 χρόνια.
Όταν ο ίδιος ήταν 8-10 χρονών έπαθε καταρράκτη και οι γιατροί δεν ήθελαν να τον χειρουργήσουν αφού τότε όπως ο ίδιος είπε ήταν πολύ επικίνδυνο.
Ο λόγος για τον Σζαμπολκς Κουρουκσάι.
Όταν ήταν 20 ετών τελικά οι γιατροί του έκαναν μια επέμβαση και μπορούσε να δει καλά από το ένα του μάτι ενώ το άλλο είχε τυφλωθεί εντελώς.
Έτσι έμαθε να ζει και να βλέπει με το ένα μάτι, πήρε δίπλωμα οδήγησης, παντρεύτηκε και έκανε ένα παιδί. Έφτιαξε μια δική του μικρή επιχείρηση επίπλων.
Πριν από 9 χρόνια όμως παρουσίασε και πάλι πρόβλημα στο μάτι με το οποίο έβλεπε, και δυστυχώς έχασε πλήρως την όραση του και έμεινε τυφλός.
Όπως είπε στο euronews, επισκέφθηκε αρκετούς γιατρούς όμως η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη.
«Δεν το έβαλα κάτω, ούτε ήθελα να αυτοκτονήσω, αν και ορισμένοι μου έλεγαν ότι αυτό είναι το τέλος, βρες ένα σκοινί να κρεμαστείς. Δεν είμαι τέτοιους είδους ανθρώπου. Άλλωστε υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που είναι τυφλοί. Τι θα έπρεπε να κάνουν αυτοί δηλαδή; Πήγα σε γιατρούς, σε αρκετούς γιατρούς και όλοι μου έλεγαν είτε το αποδέχεσαι είτε όχι. Έτσι το αποδέχθηκα και αποφάσισα να προχωρήσω τη ζωή μου», είπε ο Σζαμπολκς.
Η μεγαλύτερη πρόκληση γι αυτόν ήταν όταν πλέον έχασε την ανεξαρτησία του. «Ήμουν πάντοτε ο άνθρωπος που έκανε μόνος του ότι ήθελε, ποτέ δεν ζητούσα για βοήθεια. Αυτό το έχασα τώρα. Ήταν ένα καλό μάθημα για μένα», πρόσθεσε.
Τότε άρχισε να κάνει μαθήματα μασάζ γιατί ήθελε να μάθει να κάνει κάτι και του άρεσε πολύ. Μέσα από αυτά τα μαθήματα γνώρισε και την δεύτερη του σύζυγο με την οποία παντρεύτηκαν πριν από δύο χρόνια. Μάλιστα και η ίδια έχει πρόβλημα όραση καθώς βλέπει μόνο από το ένα μάτι.
Πριν από πέντε χρόνια ίδρυσε και έναν μικρό μη κερδοσκοπικό οργανισμό με το όνομα «Árbóc egyesület» για την ευαισθητοποίηση του κοινού για να συμπεριφέρονται φυσιολογικά σε άτομα με αναπηρίες. Μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια έχει επισκεφθεί πολλά σχολεία της χώρας για να μιλήσει στα παιδιά για το πως θα πρέπει να συμπεριφέρονται σωστά σε τέτοια άτομα.
Σε μία επίσκεψη του σε ένα λύκειο της Ουγγαρίας, το Hansági középiskola, εξηγούσε στους μαθητές για το τι κάνει καθημερινά και πως του αρέσει να μαγειρεύει. Όλοι ξαφνιάστηκαν για το πως μπορεί ο ίδιος να μαγειρεύει μόνος του. Έτσι του ζήτησαν να φτιάξουν ένα βίντεο για το youtube στο οποίο θα μαγείρευε για να μπορούν όλοι να το δουν και να πάρουν παράδειγμα από την θέληση του αυτή να μάθει πράγματα.
«Έτσι μια μέρα πήγα στο σχολείο για να μαγειρέψω με περίπου 30 μαθητές. Τους έφτιαξα μια μηλόπιτα και ρατατούι αλά γαλλικά. Με έβλεπαν πως έκοβα τα λαχανικά και όλα τα υλικά και δεν με πίστευαν πως είμαι τυφλός. Ήρθαν κοντά μου και τότε τους έδωσα να βάλουν μάσκες στα μάτια τους για να μην βλέπουν και να προσπαθήσουν να μαγειρέψουν μαζί μου. Η εμπειρία που έζησα μαζί τους ήταν μαγική. Και τότε αποφάσισα ότι θέλω να πάω σε μια σχολή μαγειρικής», ανέφερε.
«Από μικρός ήμουν συχνά μέσα στην κουζίνα, καθώς η μητέρα μου δούλευε στην σχολική καντίνα του σχολείου και ήμουν μαζί της αρκετές ώρες. Ακόμη και στις απόκριες ντυνόμουν συνήθως μάγειρας, ενώ βοηθούσα και την μητέρα μου στο σπίτι όταν μαγείρευε, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να σπουδάσω την μαγειρική. Μέχρι τώρα!»
Τον περασμένο Σεπτέμβριο ξεκίνησε μαθήματα σε σχολή, έμαθε τα πάντα στην θεωρία όμως χρειάζεται και περίπου 380 ώρες πρακτικής για να μπορέσει να ασκήσει κανονικά το επάγγελμα. Κανείς όμως δεν τον προσλάμβανε ως εκπαιδευόμενο.
Τελικά το Art Hotel Szeged είδε πως είχε αρκετή θέληση και δίψα για δουλειά και του έδωσε την ευκαιρία να εργαστεί για αυτούς.