«Οταν βλέπεις μικρά παιδιά να τρώνε με τα χέρια, να περιμένουν στην ουρά για το συσσίτιο, να κάνουν υπόκλιση ευχαριστώντας για ένα πολύτιμο γι’ αυτά δώρο, όπως ένα μολύβι ή μία ξύστρα, τότε αναθεωρείς πολλές από τις προτεραιότητές σου και νιώθεις ενοχές για τις ανέσεις που απολαμβάνεις όλα αυτά τα χρόνια».
Με αυτές τις σκέψεις επέστρεψαν πριν από λίγες ημέρες από τα βάθη της Αφρικής η Μαριλένα και ο Κωνσταντίνος, δύο αδέλφια που αποφάσισαν να περάσουν τρεις εβδομάδες στην Ουγκάντα, δίνοντας χαρά και ελπίδα σε μαθητές και φοιτητές.
Μέσα από ένα ανεξάρτητο εθελοντικό project και χωρίς να υπάρχει καμία βοήθεια στη χρηματοδότησή του, η Μαριλένα και ο Κωνσταντίνος Μαραγκός προσπάθησαν να μεταφέρουν σε μικρούς μαθητές που έκαναν τα πρώτα τους βήματα στο σχολικό περιβάλλον αλλά και σε φοιτητές τη φιλοσοφία της ζωής τους. Οτι η γνώση είναι το μοναδικό μέσο για έναν καλύτερο κόσμο. Τα δύο αδέλφια, γεμάτα εμπειρίες και πρωτόγνωρα συναισθήματα από την επαφή τους με τα μέλη της σχολικής και πανεπιστημιακής κοινότητας της Ουγκάντα, μιλούν στο «Εθνος» για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και για τον τρόπο που τους υποδέχθηκαν. Ταυτόχρονα, θέλουν να μεταφέρουν σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο στην Ελλάδα τις εικόνες και τα βιώματά τους ώστε να τους κάνουν να «ξυπνήσουν και να σηκωθούν από τον καναπέ».
Η ιδέα και η προετοιμασία
Εμπνευση για το εθελοντικό project που υλοποίησαν αποτέλεσε ο πατήρ Αντώνιος, ο οποίος βρίσκεται τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ουγκάντα και έχει υπό την εποπτεία του τέσσερις ενορίες με σχολεία και ορφανοτροφεία.
«Ταξιδεύουμε συχνά με την αδελφή μου. Τα τελευταία χρόνια είχαμε επαφή με τον πατέρα Αντώνιο και σκεφτήκαμε ότι τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή να τολμήσουμε αυτό το ταξίδι. Κλείσαμε τα εισιτήρια και σκεφτήκαμε πως θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε με ουσιαστικό τρόπο αυτούς τους ανθρώπους», τονίζει στο «Εθνος» ο Κωνσταντίνος Μαραγκός.
Μικροί μαθητές επιδεικνύουν με χαρά τα πολύτιμα γι’ αυτούς δώρα -όπως στιλό και μολύβια- που τους προσέφεραν τα δύο αδέλφια
Μαζί με τη Μαριλένα δημιούργησαν έναν οδηγό πρόσβασης για τα ελληνικά πανεπιστήμια τόσο σε προπτυχιακό όσο και μεταπτυχιακό επίπεδο, ετοίμασαν παρουσιάσεις για το Erasmus, επισκέφθηκαν σχολεία και μέσα από ομαδικά παιχνίδια, παραδοσιακούς χορούς, μαθήματα ελληνικών κ.ά. κατάφεραν να ομορφύνουν την καθημερινότητα εκατοντάδων παιδιών.
Λίγες ημέρες πριν από το μεγάλο ταξίδι προς την Αφρική, ο Κωνσταντίνος και η Μαριλένα συγκέντρωσαν σε ειδική εκδήλωση δώρα μικρής αξίας, όπως μολύβια, στυλό, ξύστρες, χάρτες, χάρακες και τετράδια, προκειμένου να τα δώσουν σε μικρούς μαθητές. Δύσκολα μπορούσαν να φανταστούν όμως ότι ένα παιδί του νηπιαγωγείου ή του δημοτικού θα έκανε υπόκλιση ευχαριστώντας αυτούς τους ανθρώπους για δώρα μικρής αξίας. «Μαθητές έμεναν έκπληκτοι όταν τους δείξαμε πως μπορούν να ξύνουν το μολύβι τους με μία ξύστρα και όχι με ένα μαχαίρι όπως είχαν μάθει να κάνουν», σημειώνει η Μαριλένα.
Τα δύο αδέλφια προτίμησαν να περάσουν τρεις εβδομάδες στην Ουγκάντα, προσφέροντας σε αυτά τα παιδιά, από το να βρεθούν σε κάποιο εξωτικό μέρος για διακοπές. «Το πώς διαχειρίζεται ο καθένας τα χρήματά του είναι προσωπική επιλογή. Αλλωστε για εμάς οι εμπειρίες μέσα από τα ταξίδια είναι το μεγαλύτερο σχολείο».
Τι λενε τα δυο αδέλφια:
Οι μαθητές εκεί έχουν τα ίδια όνειρα, αλλά όχι τις ίδιες ευκαιρίες
Μέσα από την υλοποίηση του project με τίτλο Help Uganda, τα δύο αδέλφια είχαν την ευκαιρία να αντιληφθούν ότι οι μαθητές της Ουγκάντα έχουν τις ίδιες ανησυχίες για το μέλλον τους με τα αντίστοιχα παιδιά στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες.
Η εκπαιδευτική δράση της ομάδας ξεκίνησε με την επίσκεψη στο νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο «Young Comrades ? Erineos Galanakis». «Περάσαμε χρόνο με τους 260 μαθητές του σχολείου, συζητήσαμε, τραγουδήσαμε και παίξαμε μαζί τους. Στο τέλος μοιράσαμε στα παιδιά και στους καθηγητές τα δώρα τους. Για να μας ευχαριστήσουν, τραγούδησαν και χόρεψαν αφρικανικά παραδοσιακά τραγούδια».
Σειρά είχε το δημοτικό σχολείο «Νικόλαος Τοπουζλής» της ενορίας του Αγίου Δημητρίου. Τα δύο αδέλφια έπαιξαν και χόρεψαν με περίπου 250 μαθητές, ενώ ακολούθησε επίσκεψη στις εγκαταστάσεις της ενορίας και του ορφανοτροφείου.
Κοιτώνας για 50 παιδιά
«Χαραγμένες στη μνήμη μας θα μείνουν για πάντα οι εγκαταστάσεις. Η παιδική χαρά που αποτελείται από 4-5 κορμούς δέντρων και 3 κούνιες φτιαγμένες από φθαρμένο σχοινί να κρέμονται από ένα ξύλινο. Όσο για τον κοιτώνα του ορφανοτροφείου; Χωρούσε 50 παιδιά, αλλά δεν υπήρχαν για όλα κρεβάτια. Τα περισσότερα κοιμόντουσαν σε στρώματα και είχαν όλα τους τα υπάρχοντα σε μικρά βαλιτσάκια», θυμούνται η Μαριλένα και ο Κωνσταντίνος.
Τεράστια επιτυχία είχε η διημερίδα στο Πανεπιστήμιο Ντέτζε. Την πρώτη ημέρα, τα παιδιά συναντήθηκαν με το διοικητικό προσωπικό στο κεντρικό κτίριο του πανεπιστημίου, όπου πραγματοποιήθηκε εκπαιδευτικό σεμινάριο για το πρόγραμμα Erasmus+, τις ευκαιρίες σπουδών για τους φοιτητές και ανταλλαγής προσωπικού για το ακαδημαϊκό προσωπικό με ευρωπαϊκά αλλά κυρίως με ελληνικά πανεπιστήμια. «Συζητήσαμε για τη διαδικασία σύναψης διμερούς συμφωνίας ανάμεσα στο Ντέτζε και σε ελληνικά πανεπιστήμια, τα οποία είχαν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους εκ των προτέρων».
Την επομένη, το εκπαιδευτικό σεμινάριο έλαβε χώρα στο Campus του Πανεπιστημίου στην Καμπάλα, παρουσία του αντιπρύτανη του πανεπιστημίου. Η απήχηση των φοιτητών και των καθηγητών ήταν μεγάλη, δεδομένου ότι βρίσκονταν σε περίοδο διακοπών.
