«Είμαι ευτυχής που δεν συνελήφθη ζωντανός. Τον αγαπούσα πολύ». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια της Βασιλούς Παναγή-Αυξεντίου, της 29χρονης που διάλεξε ο ήρωας της ΕΟΚΑ, Γρηγόρης ως την εκλεκτή της καρδιάς του. Μια σπάνια συνέντευξη που έδωσε η ίδια λίγο μετά τον ηρωικό του θάνατο στο περιοδικό Τάιμς οφ Σάιπρους και τον δημοσιογράφο Α. Κυριάκου.
Ήταν Ιούνιος του 1953 όταν ο Γρηγόρης Αυξεντίου επέστρεψε στην Κύπρο από την Ελλάδα με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού του ελληνικού στρατού. Ο ίδιος καταγόταν από μία οικογένεια που κρατιόταν σχετικά καλά οικονομικά, λόγω του άοκνου έργου τους στα χωράφια. Ό,τι είχαν καταφέρει ήταν με τον δικό τους ιδρώτα.
Από την άλλη η Βασιλού καταγόταν από μία φτωχή οικογένεια και εργαζόταν ως μεροκαματιάρα στα χωράφια της οικογένειας Αυξεντίου. Εκεί τη συνάντησε για πρώτη φορά
Ο Γρηγόρης δεν έχασε καιρό ούτε χρειάστηκε μεσολαβητές. Μια μέρα πλησίασε ο ίδιος την κοπέλα και της εξομολογήθηκε τον έρωτά του.
«Βασιλού σ’ αγαπώ και θέλω να σε κάμω γυναίκα μου», της είπε στα ίσια.
Η κοπέλα τα έχασε και μην μπορώντας να πιστέψει τι άκουγε του αποκρίθηκε «Δεν σε πιστέυω Γρηγόρη. Εγώ είμαι μια φτωχή κοπέλα, εσύ δόξα σοι ο Θεός, έχεις το δικό σου σου, είσαι μορφωμένος».
Όμως ο Αυξεντίου επέμεινε. «Εγώ σου λέω ότι σε αγαπώ κι αν με αγαπάς κι εσύ θα παντρευτούμε».
Ο πατέρας του Γρηγόρη δεν έφερε καμία αντίρρηση για την εκλεκτή της καρδιάς του γιου του όμως την προειδοποίησε «Βασιλού το ξέρεις πως ο Γρηγόρης είναι Έλληνας υπήκοος και ανθυπολοχαγός του Ελληνικού στρατού. Μπορεί αύριο να τον καλέσουν υπό τα όπλα και να φύγει από κοντά σου για αρκετό καιρό».
Όμως η Βασιλού ήταν βράχος στην απόφασή της. «Τον αγαπώ και θα του παραμείνω πιστή».
Και όντως η προειδοποίηση του Πιερή Αυξεντίου δεν άργησε να πραγματοποιηθεί. Τον Απρίλιο του ’55, ο Γρηγόρης εξαφανίστηκε από το σπίτι. Κατά τη διάρκεια της δίχρονης απουσίας του, η Βασιλού ζούσε με τους γονείς του και περίμενε με υπομονή τη μέρα που θα τον ξανασυναντούσε, αυτό όμως δεν έγινε.
Σχεδόν δυο χρόνια από την εξαφάνισή του ο Αυξεντίου έπεσε μαχόμενος στα βουνά του Μαχαιρά.
Αν και είναι ευρέως διαδεδομένο πως ο Αυξεντίου και η Βασιλού παντρεύτηκαν μυστικά, αυτό δεν είναι αλήθεια. «Δεν παντρευτήκαμε μυστικά. Πώς θα μπορούσε να ισχύει κάτι τέτοιο. Ήταν πολύ επικίνδυνο να έρθει στο χωριό, ήταν δυο χρόνια στα βουνά».
Βέβαια, η Βασιλού με τον Αυξεντίου είχαν όντως παντρευτεί, απλά η κοπέλα με το μελαγχολικό χαμόγελο δεν το απόκαλυψε έως ότου να τελειώσει ο αγώνας της ΕΟΚΑ.
Ο γάμος της με τον Γρηγόρη πραγματοποιήθηκε στις 10 Ιουνίου 1955, στο μοναστήρι της Αχειροποιήτου, στις ακτές του Καραβά. Ιερέας ο παπαΣταύρος Παπαγαθαγγέλου, στέλεχος της ΕΟΚΑ, με στενούς συγγενικούς δεσμούς στον Καραβά. Κουμπάροι ο Ανδρέας Μαλέκος, οδηγός του αυτοκινήτου που έφερε τον ιερέα από τη Λευκωσία και ο Καραβιώτης αγωνιστής Φιλής Χατζηδαμιανού. Κουμπάρες η παπαδιά του Παπασταύρου και η Ελένη Κασσιανού, η μόνη συνοδός της Βασιλούς από τη Λύση. Το δακτυλίδι στον νεόνυμφο δάνεισε για την περίπτωση ο Χρίστος Αγρότης, οδηγός του αυτοκινήτου που μετέφερε τις δυο Λυσιώτισσες. Τα στέφανα φτιάχτηκαν από κλαδιά ελιάς. Η τελετή έγινε σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης, όμως ήταν ιδιαίτερα ριψοκίνδυνη ενέργεια, που δεν επρόκειτο να επαναληφθεί κατά το 1955-1959. Το γεγονός ο αρχηγός της ΕΟΚΑ, Γ. Γρίβας-Διγενής, έδωσε άδεια για τον γάμο, δείχνει την εκτίμηση που έτρεφε στον Αυξεντίου και στην ενέργειά του να αποκαταστήσει, στον καιρό του αντάρτικου, την αρραβωνιαστικιά του, αλλά οφείλεται και στο ότι δεν είχε στρατοκρατηθεί εντελώς το νησί. Ο γάμος παρέμεινε μυστικός ώσπου αποκαλύφθηκε, τον Ιούλιο του 1959, από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.
Ο Γρηγόρης Πιέρης Αυξεντίου (22 Φεβρουαρίου 1928 – 3 Μαρτίου 1957) ήταν Κύπριος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, κατά τον Απελευθερωτικό Αγώνα του 1955-59 εναντίον της Αγγλικής κατοχής. Ήταν δεύτερος στην ιεραρχία της οργάνωσης, και σκοτώθηκε από τους Άγγλους σε μάχη που δόθηκε κοντά στο Μοναστήρι Μαχαιρά. Κατά τη διάρκεια του αγώνα ήταν κυρίως γνωστός με το ψευδώνυμο Ζήδρος, ενώ εκ των υστέρων ονομάστηκε «Σταυραετός του Μαχαιρά».