Οι άστεγοι, οι νεοάστεγοι και οι άποροι της Ελλάδας της κρίσης, ζουν στον δρόμο, ανάμεσα στις στολισμένες βιτρίνες, στα πολύχρωμα λαμπάκια των δρόμων της Αθήνας και είναι οι άνθρωποι που χρειάζονται περισσότερο από καθένα άλλο, τη βοήθεια όλων μας.
Eίναι οι άνθρωποι που δεν πρέπει να τους θυμόμαστε μόνο τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και στις μεγάλες γιορτές. Είναι εκείνοι που χρειάζονται την αλληλεγγύη κάθε μέρα, είτε είναι Έλληνες, είτε είναι ξένοι που βρέθηκαν στον τόπο μας. Άλλωστε, η έλλειψη στέγης δεν γνωρίζει έθνος, χρώμα, θρησκεία και φυλή.
Κάθε χρόνο οι φωτογραφίες των αστέγων εν μέσω στολισμών, έρχονται στα μάτια μας σαν γροθιά στο στομάχι. Το ίδιο και οι εικόνες που βλέπει κανείς με μια βόλτα στο κέντρο της πόλης.
