Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας καθιερώθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας.
Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο, περίπου 1,2 εκατομμύρια παιδιά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης ενός καλά οργανωμένου δικτύου, που έχει στήσει γέφυρα μεταφοράς παιδιών από τις αναπτυσσόμενες στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες.
Η σύνδεση μεταξύ των δικαιωμάτων του παιδιού και της επιβίωσης και ανάπτυξής του, επιτεύχθηκε το 1989 με την «Σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού» που επικυρώθηκε από 187 κράτη: Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού να προστατεύεται από την οικονομική εκμετάλλευση και από την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας που ενέχει κινδύνους ή που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο την εκπαίδευσή του ή να βλάψει την υγεία του ή τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική ή κοινωνική ανάπτυξή του…» («Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού» – άρθρο 32, 1989).
Η Παιδική Εργασία σε αριθμούς
Σύμφωνα με τη UNICEF σχεδόν ένα στα έξι παιδιά ηλικίας 5-14 ετών στον κόσμο θεωρούνται πως εμπλέκονται σε μορφές παιδικής εργασίας.
Μεταξύ 2004-2008, ο αριθμός των παιδιών που εργάζονταν σε παγκόσμιο επίπεδο μειώθηκε αισθητά, η παγκόσμια οικονομική κρίση όμως, ανέτρεψε την αισιόδοξη αυτή τάση.
171 εκατομμύρια παιδιά εργάζονται σε ορυχεία, λατομεία και άλλους επικίνδυνους χώρους δουλειάς ή με επικίνδυνα υλικά, όπως χημικά, εντομοκτόνα ή βαρύ μηχανικό εξοπλισμό, αναφέρει έκθεση της UNICEF
73 εκατομμύρια από τα εργαζόμενα παιδιά είναι ηλικίας κάτω των δέκα ετών.
Κάθε χρόνο τουλάχιστον 22 χιλιάδες παιδιά σκοτώνονται σε εργατικά δυστυχήματα.
Η κατάσταση στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα, 50.000 ανήλικα παιδιά δουλεύουν σε μαγαζιά, βιοτεχνίες, εργοστάσια, αγροτικές εργασίες, επαιτεία και δουλειά στον δρόμο. 10.000 παιδιά εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση και χάνουν το δικαίωμά τους σ’ ένα μέλλον ίσων ευκαιριών. Ο Συνήγορος του Παιδιού, έχει τοποθετηθεί επανειλημμένα σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την καταπολέμηση της απόλυτα απαγορευμένης παιδικής εργασίας.
Στη χώρα μας, η παιδική εργασία διαχρονικά παρουσιάζει φθίνουσα πορεία, ιδιαίτερα μετά την έναρξη της οικονομικής κρίσης το 2009. Για το έτος 2013, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το ποσοστό των εργαζομένων παιδιών (15-18 ετών) στον αντίστοιχο συνολικό πληθυσμό των παιδιών στην Ελλάδα είναι πολύ μικρό (1,4% ή 6.430 παιδιά), ενώ ποσοστό των οικονομικά μη ενεργών παιδιών είναι η πλειοψηφία (95,6%) του αντίστοιχου συνολικού πληθυσμού.
Οι χώρες που κρατούν τα σκήπτρα της παιδικής εργασίας
Τα σκήπτρα στην παιδική εργασία κρατά η Ασία, οι χώρες του Ειρηνικού και η Αφρική.
Το Μπαγκλαντές θεωρείται ‘βασίλειο’ της παιδικής εργασίας. Χιλιάδες παιδιά χάνονται κάθε χρόνο σε «εργατικά δυστυχήματα». Ο αριθμός των παιδιών που εργάζονται παράνομα σ΄ αυτή τη χώρα ανέρχεται σε 5 εκατομμύρια (2013). Οι εικόνες από την κατάρρευση εργοστασίου υφαντουργίας στο Μπαγκλαντές το 2015 συγκλόνισαν, καθώς τα περισσότερα θύματα που ανασύρθηκαν από τα συντρίμμια ήταν παιδάκια.
Περισσότερα από 1 εκατομμύριο παιδιά ηλικίας 10-14 ετών εργάζονται στη Βραζιλία,σύμφωνα με τα στοιχεία του Βραζιλιάνικου Ινστιτούτο Γεωγραφίας και Στατιστικής (IBGE). Οι αρχές της Βραζιλίας έχουν θέσει ως στόχο την εξάλειψη της παιδικής εργασίας μέχρι το 2020.
Σκληρές είναι οι συνθήκες και στην χώρα του Κιμ Γιονγκ Ουν. Στη Βόρεια Κορέα ακόμα και μικροί μαθητές πέντε ετών υποχρεώνονται να δουλέψουν.
Έντονες αντιδράσεις, σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει προκαλέσει η απόφαση της Βολιβιανής κυβέρνησης να νομιμοποιήσει την εργασία για 12χρονα παιδιά. Όπως υποστηρίζει ο Βολιβιανός πρωθυπουργός ήταν αναγκαίο να θεσπιστεί ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο στην παιδική εργασία. Μέχρι πρότινος η παιδική εργασία ήταν νόμιμη από τα 14 χρόνια και μετά, αλλά οι οικονομικές συνθήκες επιβάλλουν -υποστηρίζεται- στους νομοθέτες να κατεβάσουν κι άλλο το όριο.
Η παιδική εργασία ανθεί επίσης σε Ερυθραία, Σομαλία, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Μιανμάρ, Σουδάν, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ζιμπάμπουε, Υεμένη, Μπουρούντι,Νιγηρία.
Σύμφωνα με έκθεση της UNICEF η περιοχή με το μεγαλύτερο ποσοστό παιδικής εργασίας στην Τουρκία είναι η νοτιοανατολική επαρχία της Σανλιούρφα.
Ψηλά στη λίστα είναι και η Κίνα.
Σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και της UNESCO, ζοφερή είναι η εικόνα και σε Ευρώπη και Ευρασία. Κυρίως στην Γεωργία, τη Ρωσία, την Ιταλία, τη Βουλγαρία και τη Μολδαβία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Νιλς Μούιζνιεκς, δήλωσε πριν από μερικές εβδομάδες ότι υπάρχει κίνδυνος ραγδαίας αύξησης της παιδικής εργασίας σε χώρες που μαστίζονται από την οικονομική κρίση, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ιταλία και η Πορτογαλία.
